تا خدا (نردبانی برای نزدیکی به خالق بی همتا)

 لحظه پیروزی برای من از آن جهت شیرین است که پیران ،

زنان و کودکان کشورم را در آرامش و شادان ببینم .

سکوت شمشیری بوده است که من همیشه از آن بهره جسته ام .

 تمام وجودم را برای سرفرازی میهن بخشیدم

به این امید که افتخاری ابدی برای کشورم کسب کنم .

فتح هند افتخاری نبود برای من دستگیری متجاوزین و سرسپردگانی مهم بود

که بیست سال کشورم را ویران ساخته و جنایت و غارت را در حد کمال

بر مردم سرزمینم روا داشتند . اگر بدنبال افتخار بودم سلاطین اروپا را

به بردگی می گرفتم . که آنهم از جوانمردی و خوی ایرانی من بدور بود .